طلسم

 در گذر از عاشقان رسید به فالم
دست مرا خواند و گریه کرد به حالم
روز ازل هم گریست آن ملک مست
نامه تقدیر را که بست به بالم
مثل اناری که از درخت بیفتد
در هیجان رسیدن به کمالم
هر رگ من رد یک ترک به تنم شد
منتظر یک اشاره است سفالم
بیشه شیران شرزه بود دو چشمش
کاش به سویش نرفته بود غزالم
هر که جگرگوشه داشت خون به جگر شد
در جگرم آتش است از که بنالم

دلتنگم

 سلام آن هم با دلتنگی

این روزها خیلی  دلم تنگ می شود

دلم برای گریه های بی دلیل تنگ می شود.

دلم برای خنده  های از ته دل تنگ می شود.

دلم برای همه بچه های خوب دنیا تنگ می شود.

دلم  برای همه آدم های پاک و بی ریا تنگ می شود.

دلم برای همه مادربزرگ های پیر و  مهربان تنگ می شود.

دلم برای همه لحظه های دلتنگی ام تنگ می شود.

دلم برای  کودکانه ترین لحظه های شاد زندگی ام تنگ می شود.

دلم برای همه لحظه های بارانی  سکوت و دعا تنگ می شود.

دلم برای سکوت های بی دلیل

برای خودم
برای او

دلم برای همه چیزهای خوب خدا تنگ می شود.

این روزها  خیلی دلم برای خدا تنگ می شود...